Θα 'θελα να, θα 'θελα να 'μουν.....ξυλουργός! Από κει που φοβόμουν το τρυπάνι...μη με δαγκώσει, από κει που έβλεπα τα ξύλα και δεν ήξερα πως ν' αρχίσω να τους δίνω υπόσταση, τώρα δε σταματώ να φτιάχνω πραματάκια! Έφτιαξα λοιπόν, δύο κλειδοθήκες- αύριο θα τελειώσω και την τρίτη- από παλιά, πεταμένα ξύλα που απλά, τα πέρασα λίγο με γυαλόχαρτο. Τα δένδρα είναι σκουριασμένες πρόκες, οι βίδες και τα καρφιά σκουριασμένα επίσης. Και μη βιαστείτε να πείτε ''τι τσιγκούνα Θεέ μου'' γιατί η σκουριά είναι ...άποψη! KIRSTY ELSON. Tα έργα αυτής της γυναίκας ήσαν ο οδηγός μου κι αν δε τη ξέρετε, να την ψάξετε, είναι καταπληκτική!

 Τα σπιτάκια στερεώνονται στο ξύλο με  δύο καβίλιες το καθένα.

 Τα δεντράκια είναι από ποτ- πουρί γνωστού πολυκαταστήματος- παιχνιδάδικου.

 Οι σκουριασμένες πρόκες είναι....του πεθερού μου!

Θα κρεμαστούν με κρίκους καρφιά, στις δύο άκρες που όμως θα οξειδώσω πριν για να ταιριάζουν με το ''υπόλοιπον''. Αυτά γι' απόψε, ες αύριον τα σπουδαία, που θα 'ναι έτοιμη και η τρίτη κλειδοθήκη και ίσως....και κάτι ακόμα.....θα δούμε.... καληνύχτες και φιλιά!                     ΑΓΓΕΛΙΚΗ